در كوچه‌ها نسـیم بهـشت محـرّم است            این شهر بی‌مجالس روضه جهنّم است

پــیــراهـن ســیــاه عـــزاداری شــمــا            زیـبـا تـرین تجـلّی عشق مـجـسّم است

شكر خدا كه هـیـأتـمان باز دایر است            شكر خدا كه بر سر این كوچه پرچم است

بـیـرون نـدیـده‌اید زنی ایـستاده است؟            بالش شكسته است، قدَش هم كمی خم است

لبـخـنـد تـلـخ فـاطـمـه بر تـك تـك شما            یعنی خوش آمدید و همان خیر مقدم است

من كه ندیدمش دم در، خب شما چطور؟            صد حیف سوی چشم گنهكار ما كم است

پـرواز می كنیم از این پیـله‌های تـنگ            فـصل بلـوغ شیعه یـقـیـناً محـرّم است

در مجـلـس عــزای امـام قـتـیـل اشـك            روضه به شور و واحد و نوحه مقدّم است